Brian McGreevy - Hemlock Grove

Η πρώτη μου επαφή με το Hemlock Grove του Brian McGreevy ήταν κάπως ανορθόδοξη. Ένας φίλος μου πρότεινε να δω την ομότιτλη σειρά που βασίστηκε στο μυθιστόρημα - μερικά επεισόδια μετά, κατέβηκα Ελλάδα για διακοπές και, όταν επέστρεψα, είχαν ξεκινήσει άλλες σειρές που παρακολουθώ και το Hemlock Grove έμεινε στη μέση. Την περίοδο εκείνη, είχα αναζητήσει το βιβλίο, με σκοπό να το διαβάσω πριν δω τη σειρά. Ωστόσο, ήταν εξαιρετικά δυσεύρετο στην Αγγλία, οπότε παραιτήθηκα. Πριν μια βδομάδα περίπου, όμως, μια βόλτα στο βιβλιοπωλείο απέδωσε καρπούς, το Hemlock Grove βρέθηκε, αγοράστηκε και διαβάστηκε πάραυτα. 

Το Hemlock Grove είναι μια μικρή, πρώην βιομηχανική πόλη, κάπου στην Αμερική. Ο Roman Godfrey είναι ένας δεκαεφτάχρονος νεαρός, διάδοχος του ονόματος και της δυναστείας της οικογένειας Godfrey, η οποία έχτισε το Hemlock Grove. Είναι βρικόλακας, κάτι που ο ίδιος φαίνεται να αγνοεί. Ο Peter Rumancek είναι ένας δεκαεφτάχρονος Τσιγγάνος, ο οποίος πρόσφατα μετακόμισε στην πόλη με τη μητέρα του, μετά το θάνατο του θείου του. Επίσης, είναι λυκάνθρωπος. Μια σειρά από εξαιρετικά βίαιες δολοφονίες νεαρών κοριτσιών θα φέρει κοντά τους δύο πρωταγωνιστές, που θα προσπαθήσουν να εντοπίσουν τον υπαίτιο και να αποδώσουν δικαιοσύνη. Στο μεταξύ, η μυστηριώδης αδερφή του Roman και η ακόμη πιο μυστηριώδης μητέρα του, η ξαδέρφη του που ισχυρίζεται ότι έμεινε έγκυος μετά την επίσκεψη ενός αγγέλου, ένα παράξενο πείραμα σχετικό με τη νεκρανάσταση και μια γυναίκα που ερευνά πράγματα που θα έπρεπε να μένουν ανεξερεύνητα περιπλέκουν την κατάσταση. 

Το βιβλίο είναι χωρισμένο σε τρία μέρη και οφείλω να σας πω εξαρχής ότι το τρίτο είναι μακράν το πιο αδύναμο. Το πρώτο και το δεύτερο μέρος αποσκοπούν στο να μας συστήσουν τους χαρακτήρες και να οριοθετήσουν τη μυθολογία και την κεντρική πλοκή που αφορά τις δολοφονίες. Το τρίτο μέρος προσφέρει απαντήσεις στα ερωτήματα που τέθηκαν στα προηγούμενα δύο. Το πρόβλημα είναι πως ο συγγραφέας δίνει την εντύπωση ότι κουράστηκε κάπου στα μισά αυτού του τελευταίου κομματιού του βιβλίου και ήθελε να ξεμπερδεύει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Ειδικά τα τρία τελευταία κεφάλαια μοιάζουν εξαιρετικά βιαστικά και δεν χτίζουν καθόλου την ένταση την οποία θα έπρεπε να χτίζουν υπό κανονικές συνθήκες. Για παράδειγμα, θα ήταν πιο λειτουργικό αν μαθαίναμε την ιστορία της Olivia Godfrey (μητέρας του Roman) σε flashbacks καθ' όλη τη διάρκεια του βιβλίου αντί να μας δοθεί περιληπτικά μέσα σε 2 σελίδες. Το γεγονός ότι πραγματοποιείται η αποκάλυψη τόσο βιαστικά αφήνει ένα σημαντικό κενό στη μυθολογία, το οποίο δεν μας εξηγείται. Κι ακόμη δυσκολεύομαι να χωνέψω ότι μαθαίνουμε για τους ψυχαναγκασμούς του Roman στις τελευταίες είκοσι σελίδες - κανονικά θα έπρεπε να το έχουμε μάθει στις είκοσι πρώτες! 

Παρόλα αυτά, το Hemlock Grove είναι ένα πολύ καλό βιβλίο και θα σας εξηγήσω πάραυτα γιατί. Καταρχήν, οι χαρακτήρες είναι εξαιρετικά πειστικοί: οι έφηβοι φέρονται σαν έφηβοι, οι ενήλικες σαν ενήλικες, ηλικιακά και φυλετικά οι διάλογοί τους είναι καλογραμμένοι και φυσικοί. Η σχέση του Norman Godfrey με την Olivia είναι δοσμένη θαυμάσια, ενώ η χημεία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστικών χαρακτήρων είναι αψεγάδιαστη. Η Shelley Godfrey παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς πρόκειται για ένα τερατόμορφο κορίτσι που μιλάει μόνο μέσα από τα γραπτά του και προσπαθεί διαρκώς να εναντιωθεί στη μητέρα του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. 

Η πλοκή είναι πολύ καλή, γεμάτη αγωνία, ανατροπές, σκοτεινά μυστικά και αποκαλύψεις. Τα μικρά κεφάλαια βοηθούν στο να παραμένει η ροή γρήγορη, καθώς σου δίνεται η εντύπωση ότι σε κάθε κεφάλαιο συμβαίνει κάτι σημαντικό. Το σημείο στο οποίο, ίσως, χωλαίνει είναι ότι προσπαθεί να πει πολλά πράγματα και καταλήγει να μη διερευνά διεξοδικά κανένα. Από τη μία, υπάρχει το ταξίδι προς την ενηλικίωση, τη σεξουαλικότητα και την ταυτότητα. Από την άλλη, υπάρχει το ερωτηματικό του τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να το παίξουν θεοί. Επίσης, το πόσο εύκολα κατηγορείται μια μειονότητα σε μια πόλη που έχει παραδοθεί στο φόβο. Δεν είμαι βέβαιη αν το βιβλίο θα λειτουργούσε καλύτερα αν επικεντρωνόταν μόνο σε ένα από τα ζητήματα αυτά. Η αλήθεια είναι ότι πιστεύω πως, αν το τελευταίο μέρος ήταν δουλεμένο καλύτερα, τα πολλαπλά θέματα που αγγίζει θα ήταν προτέρημα και όχι μειονέκτημα. Δυστυχώς, όμως, αυτό δεν ισχύει. 

Η αφήγηση του Brian McGreevy είναι όμορφη, με ορισμένες λαμπρές στιγμές. Ο λόγος του είναι μοντέρνος, η γραφή του γρήγορη και νευρώδης, αλλά με κάποιες περιστασιακές εκλάμψεις ποιητικότητας που αναδεικνύουν το κείμενο. Χρησιμοποιεί τεχνικές του κλασικού μυθιστορήματος/διηγήματος τρόμου, όπως αποσπάσματα από συνεντεύξεις και γράμματα - ή, εν προκειμένω, e-mails. Κάτι άλλο κλασικό που χρησιμοποιεί, είναι η μυθολογία γύρω από τους λυκανθρώπους, τη δημιουργία και τη συμπεριφορά τους. Ωστόσο, επειδή ακριβώς η συγγραφική του ματιά είναι τόσο μοντέρνα και επειδή ακριβώς μπλέκει μέσα στο όλο μυστήριο και τις βιοεπιστήμες και τη νεκρανάσταση και το πείραμα "Ουροβόρος", πετυχαίνει να δώσει στο θέμα του νέα, ενδιαφέρουσα πνοή. 

Το Hemlock Grove είναι ένα βιβλίο που δεν σε αφήνει να το αφήσεις κι αυτό το θεωρώ σημαντική αρετή. Δένεσαι με τους ήρωες, σε ενδιαφέρει η πλοκή, θες να δεις πού θα το πάει. Από την άλλη, όμως, είναι το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα και φαίνεται. Σίγουρα, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο με λυκανθρώπους. Σίγουρα, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο μεταφυσικού τρόμου - αν και, όπως έχω πει επανειλημμένα, ο τρόμος αυτός δεν με φοβίζει ιδιαίτερα. Επιπλέον, σίγουρα έχει μια από τις καλύτερες περιγραφές της μεταμόρφωσης που έχω διαβάσει ποτέ μου, κάτι το οποίο έχουν διατηρήσει και στη σειρά. Είναι ένα τέλειο βιβλίο; Όχι. Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο; Και πάλι όχι. Είναι ένα βιβλίο με σημαντικές αρετές και μειονεκτήματα που μπορούν να συγχωρεθούν στο ξεκίνημα της καριέρας ενός συγγραφέα, ιδιαίτερα τη στιγμή που όλα δείχνουν ότι το υλικό υπάρχει και μπορούμε να περιμένουμε πράγματα από αυτόν στο μέλλον. 

Θα συνιστούσα, λοιπόν, το Hemlock Grove, ως μια φρέσκια ματιά σε ένα θέμα που, προσωπικά, θεωρώ τετριμμένο. Ωστόσο, ο Brian McGreevy είναι εδώ για να μας πει πως οι λυκάνθρωποι μπορούν να έχουν ενδιαφέρον, αρκεί κάποιος να τους γράψει σωστά.