Καταρχήν, να ξεκινήσω λέγοντας πως η λίστα που ακολουθεί ανταποκρίνεται αποκλειστικά και μόνο στις προσωπικές μου προτιμήσεις. Δεν αφορά τα δέκα καλύτερα βιβλία με θεματολογία τους βρικόλακες, αλλά τα δέκα αγαπημένα μου βιβλία της θεματολογίας αυτής. Κατά δεύτερον, οφείλω να τονίσω πως δεν έχω διαβάσει τα πάντα που κυκλοφορούν εκεί έξω και είναι πολύ πιθανό να παραβλέψω ένα, δύο ή και δέκα βιβλία που κάποιος άλλος μπορεί να θεωρεί εξίσου εξαιρετικά και να αγαπά. Αν ανήκετε σε αυτούς τους άλλους, αφήστε ένα σχόλιο με τις δικές σας προσωπικές επιλογές και θα προσπαθήσω να διαβάσω όσες περισσότερες από αυτές μπορώ. Και τέλος, η λίστα αποτελείται μόνο από μυθιστορήματα -όχι διηγήματα και όχι νουβέλες- τα οποία κυκλοφόρησαν μέσα στα τελευταία 30 περίπου χρόνια. Αυτό συμβαίνει για δύο κυρίως λόγους: α) τα κλασικά βιβλία του είδους τα γνωρίζουμε όλοι και β) όντως τα περισσότερα αγαπημένα μου βιβλία με βρικόλακες βρίσκονται στη λίστα που ακολουθεί. Θα μπορούσε εύκολα να γίνει δεκαπεντάδα και εκεί θα συμπεριλάμβανα ίσως και πιο κλασικά πράγματα, όμως από τη δεκάδα στην οποία τελικά κατέληξα μόνο το νούμερο 10 νομίζω ότι θα μπορούσα να αντικαταστήσω στην πραγματικότητα. Χωρίς άλλη καθυστέρηση, όμως, ας προχωρήσουμε στα βιβλία.
10. Ray Garton - Live Girls (1987)
Το Live Girls κυκλοφόρησε το 1987 από τον δημοφιλή συγγραφέα βιβλίων τρόμου, Ray Garton, και αφορά ένα νεαρό στέλεχος εκδοτικής ο οποίος επισκέπτεται ένα μυστηριώδες και εθιστικό peep show, γνωρίζει τη σαγηνευτική Anya και μπλέκεται σε έναν κυκεώνα θανάτου και αίματος. Πρόκειται για ένα βιβλίο με καινοτόμα φόρμα, το οποίο είναι χωρισμένο σε ημέρες μίας εβδομάδας, με τις ημέρες να χωρίζονται, με τη σειρά τους, σε κεφάλαια. Είναι τρομακτικό, είναι ανατριχιαστικό, δεν διστάζει με τη βία και παρουσιάζει πολύ αντιπροσωπευτικά την εποχή του. Στα αρνητικά, αναλώνεται περισσότερο στο σεξουαλικό στοιχείο απ' ότι στο αίμα κι έχει έντονους συμβολισμούς περί αμαρτίας. Η πλοκή του στερείται ιδιαίτερου βάθους και η ροή κάποιες φορές είναι ικανοποιητική, ενώ άλλες όχι. Πετυχαίνει όμως τον άμεσο στόχο του, ο οποίος είναι ο τρόμος και μένει στο μυαλό του αναγνώστη για καιρό μετά το γύρισμα της τελευταίας σελίδας.
9. Rachel Klein - The Moth Diaries (2002)
Το The Moth Diaries ήταν το πρώτο βιβλίο της άγνωστης, μέχρι τότε, Rachel Klein και, δέκα χρόνια μετά, παραμένει το μοναδικό μυθιστόρημά της που έχει κυκλοφορήσει. Το βιβλίο αυτό είναι η επιτομή όλων όσων θα μπορούσε να είναι μια ιστορία με βρικόλακες και πρωταγωνίστρια μια έφηβη κοπέλα και κάθε άλλο βιβλίο πέρα από αυτό έχει αποτύχει να καταφέρει. Το The Moth Diaries διαδραματίζεται σε ένα οικοτροφείο θηλέων, όπου μια παράξενη μαθήτρια με το εξωτικό όνομα Ernessa Bloch θα έρθει να ταράξει την ηρεμία και τη ρουτίνα των μαθητριών. Η πρωταγωνίστρια, σε μορφή ημερολογίου, αφηγείται την ιδιαίτερη σχέση της καλύτερής της φίλης με τη νεοφερμένη και μέσα από το θρύλο του βρικόλακα εξερευνά το ταξίδι προς την ενηλικίωση, την αναζήτηση της ταυτότητας και τη σεξουαλικότητα. Ταυτόχρονα, μας δίνει ένα πλήθος λογοτεχνικών αναφορών σε κλασικά έργα τρόμου και φαντασίας που ωθούν τον αναγνώστη να αναζητήσει περαιτέρω το θέμα και να διαβάσει κι άλλα πράγματα. Είναι σκοτεινό, τρομαχτικό και εξαιρετικά πιστό στους παραδοσιακούς θρύλους περί βρικολάκων.
8. Hideyuki Kikuchi - Vampire Hunter D (1983)
Το μόνο μη αγγλόφωνο βιβλίο της λίστας μας δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το Vampire Hunter D του Hideyuki Kikuchi. Είμαι βέβαιη πως πολλά φρύδια θα ανασηκώνονται δύσπιστα διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, όμως δείξτε μου εμπιστοσύνη σε αυτό: το Vampire Hunter D αξίζει εκατό τοις εκατό τη θέση του στο top-10 μου. Πρόκειται για μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή τον αινιγματικό κυνηγό βρικολάκων και dhampir (= κατά το ήμισυ βρικόλακας), D. Εδώ αναφέρομαι κυρίως στο πρώτο βιβλίο της σειράς, μιας και δεν τα έχω διαβάσει όλα -είναι και υπερβολικά πολλά. Ο D είναι φανταστικός χαρακτήρας, είναι περίπλοκος, μυστηριώδης και με ενδιαφέρον, σκοτεινό παρελθόν. Οι αντίπαλοι που αντιμετωπίζει προκειμένου να ολοκληρώσει τη δουλειά για την οποία έχει πληρωθεί, καθώς και η δουλειά καθεαυτή, προσφέρουν άπλετη δράση και ευκαιρίες να δούμε τον ιδιαίτερο κόσμο που έχει στήσει ο Kikuchi. Το οποίο με φέρνει στο πιο δυνατό κομμάτι του βιβλίου, το οποίο είναι η μυθολογία και η ατμόσφαιρα. Το Vampire Hunter D είναι ένα μετα-αποκαλυπτικό, cyber goth μυθιστόρημα το οποίο μπλέκει την επιστημονική φαντασία με τον τρόμο σε ένα μείγμα μοναδικό.
7. Chelsea Quinn Yarbro - Hotel Transylvania (1978)
Το Hotel Transylvania είναι το πρώτο μιας σειράς βιβλίων που αφορούν τις περιπέτειες του Κόμη του St. Germain, διάσημου αλχημιστή και, σύμφωνα με κάποιες φήμες, βρικόλακα. Στα βιβλία της Chelsea Quinn Yarbro βλέπουμε πως οι φήμες αυτές είναι πραγματικές και ακολουθούμε τον πρωταγωνιστή της στις περιπέτειές του μέσα στους αιώνες. Το Hotel Transylvania, λοιπόν, διαδραματίζεται στη Γαλλία του 18ου αιώνα, όπου ο St. Germain γίνεται άθελά του στόχος μιας ομάδας δαιμονολατρών που έχουν εισβάλει στην καλή κοινωνία του Παρισιού. Το βιβλίο διαθέτει ένα θαυμάσιο πρωταγωνιστή και οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν είναι εξίσου ενδιαφέροντες. Το ημι-επιστολογραφικό στυλ με το οποίο είναι γραμμένο θυμίζει λίγο Επικίνδυνες Σχέσεις και η συγγραφέας μπλέκει αποτελεσματικά την ιστορία με τη φαντασία. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, όμως ο βασικός αντίπαλος δεν με έπεισε απόλυτα και, αν το Hotel Transylvania έχει ένα μειονέκτημα μάλλον είναι αυτό. Κατά τα άλλα, όμως, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο διατηρεί σήμερα τη φρεσκάδα που είχε όταν γράφτηκε και ικανοποιεί τον αναγνώστη.
6. George R. R. Martin - Fevre Dream (1982)
Παρότι ο George Martin είναι γνωστός κυρίως χάρη στη δημοφιλή σειρά βιβλίων φαντασίας A Song of Ice and Fire -και την τηλεοπτική της μεταφορά, Game of Thrones - η αλήθεια είναι πως, προσωπικά, τον προτιμώ στο Fevre Dream. Το εν λόγω μυθιστόρημα μας αφηγείται την ιστορία του καπετάνιου Abner Marsh και του πλοίου του, Fevre Dream. Ο Abner Marsh, προκειμένου να φτιάξει το ποταμόπλοιο που ονειρεύεται, βρίσκει ένα συνέταιρο στο πρόσωπο του μυστηριώδους Joshua York. Όσο περισσότερο καιρό περνούν οι δύο άντρες μαζί, τόσο ο Abner αρχίζει να πείθεται ότι ο Joshua York δεν είναι αυτό ακριβώς που δείχνει. Στο μεταξύ, κάπου μέσα στα bayou του Αμερικανικού Νότου, ο Damon Julian και οι πιστοί του ακόλουθοι σκοτώνουν ανθρώπους και πίνουν το αίμα τους. Το Fevre Dream είναι ένα βιβλίο γεμάτο μυστήριο και γοτθικό τρόμο, υπέροχους χαρακτήρες και εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ένα και μόνο αρνητικό έχω να του καταλογίσω κι αυτό σχετίζεται με το ότι ο Martin γενικά έχει ένα πρόβλημα στη συγγραφή καταστάσεων που εμπεριέχουν σωματική μάχη. Γενικά, δίνει την εντύπωση πως χειρίζεται κάπως άτσαλα και εύκολα την τελική σύγκρουση, κάτι που δεν με ικανοποίησε. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αρκεί για να μειώσει την αναγνωστική εμπειρία όλου του υπόλοιπου βιβλίου.
5. Stephen King - Salem's Lot (1975)
Το Salem's Lot το διάβασα αρκετά χρόνια πριν, όμως οι εντυπώσεις που μου άφησε εξακολουθούν να είναι εξίσου δυνατές μέχρι και τη στιγμή αυτή που γράφω το παρόν κείμενο. Ο Stephen King αφηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα ο οποίος επιστρέφει στο Salem's Lot, την πόλη στην οποία μεγάλωσε, και ξεκινάει να γράφει ένα βιβλίο με επίκεντρο μια μυστηριώδη έπαυλη που είναι χτισμένη εκεί. Στην πορεία, μαθαίνει πως η έπαυλη αγοράστηκε από έναν Αυστριακό και το συνεργάτη του. Περίεργες εξαφανίσεις θα οδηγήσουν σε απρόβλεπτα συμβάντα και αποκαλύψεις τις οποίες μια τέτοια μικρή κοινωνία δεν μπορεί να διαχειριστεί. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι ξεκάθαρα αν τρόμαξα με το Salem's Lot, αυτό το οποίο θυμάμαι με βεβαιότητα, όμως, είναι πως η ιστορία του με συγκίνησε πολύ και τη βρήκα ιδιαίτερα τραγική. Όσον αφορά καθαρά το στοιχείο του τρόμου, υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή που έχει καρφωθεί στο μυαλό μου και είναι, πιστεύω, η κορύφωση τόσο της τραγικότητας όσο και της αγωνίας που διέπουν το μυθιστόρημα αυτό -και την οποία δεν θα αποκαλύψω για ευνόητους λόγους. Δεν ξέρω πώς θα μου φαινόταν αν το διάβαζα τώρα, τότε όμως το είχα λατρέψει.
4. Nancy A. Collins - Sunglasses After Dark (1989)
Όσοι έχετε παίξει Vampire: the Masquerade επιβάλλεται να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Και πάλι το πρώτο μιας σειράς, το Sunglasses After Dark καταπιάνεται με τις περιπέτειες της Sonja Blue, μιας βρικόλακα η οποία κυνηγάει άλλους βρικόλακες. Είναι εντυπωσιακό το πόσο καλογραμμένο και μεστό είναι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Μέσα σε 190 μόλις σελίδες, μας παρουσιάζει επιτυχώς όχι μόνο μια πληθώρα από χαρακτήρες αλλά και έναν ολόκληρο κόσμο αποτελούμενο από πλάσματα τα οποία κρύβονται στη νύχτα. Ό,τι κι αν μπορείτε να φανταστείτε σε επίπεδο μυθολογίας το οποίο βλέπουμε σήμερα στο urban fantasy, το Sunglasses After Dark το έκανε πρώτο. Και είναι τρόμου. Δεν μιλάω μόνο για gore, αλλά και για ψυχολογικό τρόμο - από την πρώτη κιόλας σελίδα, με είχε να δαγκώνω τα νύχια μου από αγωνία. Και η γραφή της Nancy Collins είναι πάρα πολύ καλή. Το σύνολο ήταν τόσο καλό που ξεπέρασε ακόμη και τις ψηλές προσδοκίες που έτσι κι αλλιώς είχα όταν το αγόρασα.
3. Poppy Z. Brite - Lost Souls (1992)
Το Lost Souls και το Sunglasses After Dark πάλεψαν πολύ μέσα μου για μία θέση στην πρώτη τριάδα. Τελικά, το βιβλίο της Poppy Z. Brite νίκησε τη μάχη με μικρή διαφορά. Δεν είμαι σίγουρη σχετικά με το πώς θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ικανοποιητικά το τι είναι το Lost Souls. Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο είναι όλα όσα η χρυσή εποχή της gothic μουσικής σκηνής αντιπροσώπευε. Οι πρωταγωνιστές του είναι απόκληροι της κοινωνίας, μικρά και μεγάλα παιδιά που έχουν δοκιμάσει τα πάντα, κάνει τα πάντα και νοιώθουν πως είναι εκατοντάδων ετών κι ας είναι μόλις 15 ή 20. Αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, αξιομνημόνευτες ατάκες σε κάθε σελίδα, ασύγκριτη ατμόσφαιρα και ωραία πλοκή. Αυτό, όμως, που ξεχωρίζει το Lost Souls και ο λόγος που, τελικά, κέρδισε αυτήν εδώ την τόσο υψηλή του θέση στη δεκάδα είναι η Poppy Z. Brite. Η οποία γράφει εξωπραγματικά όμορφα. Δεν υπερβάλλω. Η γλώσσα της είναι εκπληκτική, ξέρει να τη χειρίζεται σαν βιρτουόζος και δημιουργεί στον αναγνώστη τόσα συναισθήματα και εικόνες που, πραγματικά, εύχεται να μην τελειώσει το βιβλίο ποτέ. Συνειδητοποιώ πως ξέχασα να αναφέρω πώς εμπλέκονται οι βρικόλακες στο Lost Souls. Καλύτερα. Διαβάστε το και θα μάθετε.
2. Kim Newman - Anno Dracula (1992)
Αν αποτύχω στις λίγες αυτές γραμμές να εξηγήσω όλους τους λόγους που καθιστούν το Anno Dracula εκπληκτικό, σας ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων. O γκουρού της ποπ κουλτούρας και αγαπημένος συγγραφέας, Kim Newman, γράφει ένα βιβλίο βασισμένο στην απλή απορία: τι θα γινόταν αν ο Βαν Χέλσινγκ δεν είχε νικήσει το Δράκουλα; Η απάντηση βρίσκεται στο Anno Dracula, όπου ένας θνητός κατάσκοπος και μια αρχαία βρικόλακας συνεργάζονται προκειμένου να σταματήσουν τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη -ο οποίος, στην εκδοχή του Kim Newman, σκοτώνει πόρνες βρικόλακες οι οποίες προσφέρουν στους πελάτες τους αθανασία για μισή λίρα ή και λιγότερο. Το Anno Dracula είναι μια ωδή στο vampire pop culture, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα βιβλίο γοτθικού τρόμου, πολιτική σάτιρα και αστυνομικό μυθιστόρημα ταυτόχρονα. Με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες και με έναν κόσμο σκοτεινό, πρωτότυπο και απόλυτα ρεαλιστικό, με γνωστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες να εμφανίζονται δίπλα σε ιστορικά πρόσωπα, το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει ούτε ένα ψεγάδι. Σφιχτή πλοκή, καταιγιστική ροή, ωραία γραφή, τρόμο, βαθύτερο πολιτικό νόημα, ανατροπές και δράση. Κι αν εγώ δεν κατάφερα να σας πείσω, δείτε τι λέει ο Neil Gaiman στο εξώφυλλο δίπλα μήπως και αλλάξετε γνώμη.
1. Anne Rice - Interview With The Vampire (1976)
Είμαι βέβαιη πως αυτό δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη για κανέναν, άλλωστε έχω ήδη δηλώσει σε προηγούμενο άρθρο πως το Interview with the Vampire είναι το αγαπημένο μου βιβλίο όλων των εποχών. Φοβάμαι πως το να προσπαθήσω να περιορίσω σε λίγες γραμμές το πώς αισθάνομαι για το μυθιστόρημα αυτό είναι αδύνατο, παρόλα αυτά θα το επιχειρήσω. Το Interview with the Vampire αφηγείται την ιστορία του Louis, ενός γαιοκτήμονα της Νέας Ορλεάνης, ο οποίος χάρη στη μοίρα ή τη θεία δίκη μετατρέπεται σε βρικόλακα. Θα περάσει τα υπόλοιπα 200 χρόνια της ύπαρξής του αναζητώντας απαντήσεις, συντροφικότητα και την ανθρωπιά του. Η Anne Rice, για πρώτη φορά, εξανθρωπίζει το τέρας και με τον απαράμιλλο λυρισμό του λόγου της κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται πόνο και αγωνία για τον πρωταγωνιστή της. Το Interview with the Vampire δεν είναι απλά ένα ακόμη βιβλίο με βρικόλακες, είναι η στιγμή εκείνη στην οποία η θεματική αυτή συναντάει το ζενίθ της, είναι ένα μυθιστόρημα που στιγμάτισε το είδος και, πιθανότατα, το πιο επιδραστικό μυθιστόρημα με βρικόλακες μετά το Dracula του Bram Stoker.
Ελπίζω να απολαύσατε τις επιλογές μου και, αν δεν έχετε διαβάσει κάποιες από αυτές, να σας κίνησα τουλάχιστον την περιέργεια. Μη διστάσετε να μου πείτε ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα βιβλία με βρικόλακες και γιατί.
Το Hotel Transylvania είναι το πρώτο μιας σειράς βιβλίων που αφορούν τις περιπέτειες του Κόμη του St. Germain, διάσημου αλχημιστή και, σύμφωνα με κάποιες φήμες, βρικόλακα. Στα βιβλία της Chelsea Quinn Yarbro βλέπουμε πως οι φήμες αυτές είναι πραγματικές και ακολουθούμε τον πρωταγωνιστή της στις περιπέτειές του μέσα στους αιώνες. Το Hotel Transylvania, λοιπόν, διαδραματίζεται στη Γαλλία του 18ου αιώνα, όπου ο St. Germain γίνεται άθελά του στόχος μιας ομάδας δαιμονολατρών που έχουν εισβάλει στην καλή κοινωνία του Παρισιού. Το βιβλίο διαθέτει ένα θαυμάσιο πρωταγωνιστή και οι χαρακτήρες που τον πλαισιώνουν είναι εξίσου ενδιαφέροντες. Το ημι-επιστολογραφικό στυλ με το οποίο είναι γραμμένο θυμίζει λίγο Επικίνδυνες Σχέσεις και η συγγραφέας μπλέκει αποτελεσματικά την ιστορία με τη φαντασία. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα, όμως ο βασικός αντίπαλος δεν με έπεισε απόλυτα και, αν το Hotel Transylvania έχει ένα μειονέκτημα μάλλον είναι αυτό. Κατά τα άλλα, όμως, πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο διατηρεί σήμερα τη φρεσκάδα που είχε όταν γράφτηκε και ικανοποιεί τον αναγνώστη.
Παρότι ο George Martin είναι γνωστός κυρίως χάρη στη δημοφιλή σειρά βιβλίων φαντασίας A Song of Ice and Fire -και την τηλεοπτική της μεταφορά, Game of Thrones - η αλήθεια είναι πως, προσωπικά, τον προτιμώ στο Fevre Dream. Το εν λόγω μυθιστόρημα μας αφηγείται την ιστορία του καπετάνιου Abner Marsh και του πλοίου του, Fevre Dream. Ο Abner Marsh, προκειμένου να φτιάξει το ποταμόπλοιο που ονειρεύεται, βρίσκει ένα συνέταιρο στο πρόσωπο του μυστηριώδους Joshua York. Όσο περισσότερο καιρό περνούν οι δύο άντρες μαζί, τόσο ο Abner αρχίζει να πείθεται ότι ο Joshua York δεν είναι αυτό ακριβώς που δείχνει. Στο μεταξύ, κάπου μέσα στα bayou του Αμερικανικού Νότου, ο Damon Julian και οι πιστοί του ακόλουθοι σκοτώνουν ανθρώπους και πίνουν το αίμα τους. Το Fevre Dream είναι ένα βιβλίο γεμάτο μυστήριο και γοτθικό τρόμο, υπέροχους χαρακτήρες και εκπληκτική ατμόσφαιρα. Ένα και μόνο αρνητικό έχω να του καταλογίσω κι αυτό σχετίζεται με το ότι ο Martin γενικά έχει ένα πρόβλημα στη συγγραφή καταστάσεων που εμπεριέχουν σωματική μάχη. Γενικά, δίνει την εντύπωση πως χειρίζεται κάπως άτσαλα και εύκολα την τελική σύγκρουση, κάτι που δεν με ικανοποίησε. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αρκεί για να μειώσει την αναγνωστική εμπειρία όλου του υπόλοιπου βιβλίου.
Το Salem's Lot το διάβασα αρκετά χρόνια πριν, όμως οι εντυπώσεις που μου άφησε εξακολουθούν να είναι εξίσου δυνατές μέχρι και τη στιγμή αυτή που γράφω το παρόν κείμενο. Ο Stephen King αφηγείται την ιστορία ενός συγγραφέα ο οποίος επιστρέφει στο Salem's Lot, την πόλη στην οποία μεγάλωσε, και ξεκινάει να γράφει ένα βιβλίο με επίκεντρο μια μυστηριώδη έπαυλη που είναι χτισμένη εκεί. Στην πορεία, μαθαίνει πως η έπαυλη αγοράστηκε από έναν Αυστριακό και το συνεργάτη του. Περίεργες εξαφανίσεις θα οδηγήσουν σε απρόβλεπτα συμβάντα και αποκαλύψεις τις οποίες μια τέτοια μικρή κοινωνία δεν μπορεί να διαχειριστεί. Ομολογώ πως δεν θυμάμαι ξεκάθαρα αν τρόμαξα με το Salem's Lot, αυτό το οποίο θυμάμαι με βεβαιότητα, όμως, είναι πως η ιστορία του με συγκίνησε πολύ και τη βρήκα ιδιαίτερα τραγική. Όσον αφορά καθαρά το στοιχείο του τρόμου, υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή που έχει καρφωθεί στο μυαλό μου και είναι, πιστεύω, η κορύφωση τόσο της τραγικότητας όσο και της αγωνίας που διέπουν το μυθιστόρημα αυτό -και την οποία δεν θα αποκαλύψω για ευνόητους λόγους. Δεν ξέρω πώς θα μου φαινόταν αν το διάβαζα τώρα, τότε όμως το είχα λατρέψει.
Όσοι έχετε παίξει Vampire: the Masquerade επιβάλλεται να διαβάσετε αυτό το βιβλίο. Και πάλι το πρώτο μιας σειράς, το Sunglasses After Dark καταπιάνεται με τις περιπέτειες της Sonja Blue, μιας βρικόλακα η οποία κυνηγάει άλλους βρικόλακες. Είναι εντυπωσιακό το πόσο καλογραμμένο και μεστό είναι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα. Μέσα σε 190 μόλις σελίδες, μας παρουσιάζει επιτυχώς όχι μόνο μια πληθώρα από χαρακτήρες αλλά και έναν ολόκληρο κόσμο αποτελούμενο από πλάσματα τα οποία κρύβονται στη νύχτα. Ό,τι κι αν μπορείτε να φανταστείτε σε επίπεδο μυθολογίας το οποίο βλέπουμε σήμερα στο urban fantasy, το Sunglasses After Dark το έκανε πρώτο. Και είναι τρόμου. Δεν μιλάω μόνο για gore, αλλά και για ψυχολογικό τρόμο - από την πρώτη κιόλας σελίδα, με είχε να δαγκώνω τα νύχια μου από αγωνία. Και η γραφή της Nancy Collins είναι πάρα πολύ καλή. Το σύνολο ήταν τόσο καλό που ξεπέρασε ακόμη και τις ψηλές προσδοκίες που έτσι κι αλλιώς είχα όταν το αγόρασα.
Το Lost Souls και το Sunglasses After Dark πάλεψαν πολύ μέσα μου για μία θέση στην πρώτη τριάδα. Τελικά, το βιβλίο της Poppy Z. Brite νίκησε τη μάχη με μικρή διαφορά. Δεν είμαι σίγουρη σχετικά με το πώς θα μπορούσε κανείς να περιγράψει ικανοποιητικά το τι είναι το Lost Souls. Θα έλεγα πως πρόκειται για ένα βιβλίο το οποίο είναι όλα όσα η χρυσή εποχή της gothic μουσικής σκηνής αντιπροσώπευε. Οι πρωταγωνιστές του είναι απόκληροι της κοινωνίας, μικρά και μεγάλα παιδιά που έχουν δοκιμάσει τα πάντα, κάνει τα πάντα και νοιώθουν πως είναι εκατοντάδων ετών κι ας είναι μόλις 15 ή 20. Αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες, αξιομνημόνευτες ατάκες σε κάθε σελίδα, ασύγκριτη ατμόσφαιρα και ωραία πλοκή. Αυτό, όμως, που ξεχωρίζει το Lost Souls και ο λόγος που, τελικά, κέρδισε αυτήν εδώ την τόσο υψηλή του θέση στη δεκάδα είναι η Poppy Z. Brite. Η οποία γράφει εξωπραγματικά όμορφα. Δεν υπερβάλλω. Η γλώσσα της είναι εκπληκτική, ξέρει να τη χειρίζεται σαν βιρτουόζος και δημιουργεί στον αναγνώστη τόσα συναισθήματα και εικόνες που, πραγματικά, εύχεται να μην τελειώσει το βιβλίο ποτέ. Συνειδητοποιώ πως ξέχασα να αναφέρω πώς εμπλέκονται οι βρικόλακες στο Lost Souls. Καλύτερα. Διαβάστε το και θα μάθετε.
Αν αποτύχω στις λίγες αυτές γραμμές να εξηγήσω όλους τους λόγους που καθιστούν το Anno Dracula εκπληκτικό, σας ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων. O γκουρού της ποπ κουλτούρας και αγαπημένος συγγραφέας, Kim Newman, γράφει ένα βιβλίο βασισμένο στην απλή απορία: τι θα γινόταν αν ο Βαν Χέλσινγκ δεν είχε νικήσει το Δράκουλα; Η απάντηση βρίσκεται στο Anno Dracula, όπου ένας θνητός κατάσκοπος και μια αρχαία βρικόλακας συνεργάζονται προκειμένου να σταματήσουν τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη -ο οποίος, στην εκδοχή του Kim Newman, σκοτώνει πόρνες βρικόλακες οι οποίες προσφέρουν στους πελάτες τους αθανασία για μισή λίρα ή και λιγότερο. Το Anno Dracula είναι μια ωδή στο vampire pop culture, αλλά ταυτόχρονα είναι ένα βιβλίο γοτθικού τρόμου, πολιτική σάτιρα και αστυνομικό μυθιστόρημα ταυτόχρονα. Με δύο εξαιρετικούς πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες και με έναν κόσμο σκοτεινό, πρωτότυπο και απόλυτα ρεαλιστικό, με γνωστούς λογοτεχνικούς χαρακτήρες να εμφανίζονται δίπλα σε ιστορικά πρόσωπα, το μυθιστόρημα αυτό δεν έχει ούτε ένα ψεγάδι. Σφιχτή πλοκή, καταιγιστική ροή, ωραία γραφή, τρόμο, βαθύτερο πολιτικό νόημα, ανατροπές και δράση. Κι αν εγώ δεν κατάφερα να σας πείσω, δείτε τι λέει ο Neil Gaiman στο εξώφυλλο δίπλα μήπως και αλλάξετε γνώμη.
Είμαι βέβαιη πως αυτό δεν αποτελεί μεγάλη έκπληξη για κανέναν, άλλωστε έχω ήδη δηλώσει σε προηγούμενο άρθρο πως το Interview with the Vampire είναι το αγαπημένο μου βιβλίο όλων των εποχών. Φοβάμαι πως το να προσπαθήσω να περιορίσω σε λίγες γραμμές το πώς αισθάνομαι για το μυθιστόρημα αυτό είναι αδύνατο, παρόλα αυτά θα το επιχειρήσω. Το Interview with the Vampire αφηγείται την ιστορία του Louis, ενός γαιοκτήμονα της Νέας Ορλεάνης, ο οποίος χάρη στη μοίρα ή τη θεία δίκη μετατρέπεται σε βρικόλακα. Θα περάσει τα υπόλοιπα 200 χρόνια της ύπαρξής του αναζητώντας απαντήσεις, συντροφικότητα και την ανθρωπιά του. Η Anne Rice, για πρώτη φορά, εξανθρωπίζει το τέρας και με τον απαράμιλλο λυρισμό του λόγου της κάνει τον αναγνώστη να αισθάνεται πόνο και αγωνία για τον πρωταγωνιστή της. Το Interview with the Vampire δεν είναι απλά ένα ακόμη βιβλίο με βρικόλακες, είναι η στιγμή εκείνη στην οποία η θεματική αυτή συναντάει το ζενίθ της, είναι ένα μυθιστόρημα που στιγμάτισε το είδος και, πιθανότατα, το πιο επιδραστικό μυθιστόρημα με βρικόλακες μετά το Dracula του Bram Stoker.
Ελπίζω να απολαύσατε τις επιλογές μου και, αν δεν έχετε διαβάσει κάποιες από αυτές, να σας κίνησα τουλάχιστον την περιέργεια. Μη διστάσετε να μου πείτε ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα βιβλία με βρικόλακες και γιατί.
1 σχόλιο:
Ξερεις πολυ καλα ποια απο αυτα εχω διαβασει, ποια θελω να διαβασω και ποια απο αυτα ειναι και στην δικη μου λιστα :)
Ενα που προτεινω εγω επισης ειναι το :
Already Dead (A Joe Pitt Novel) απο τον Charlie Huston
Ειναι μια noir ιστορια για εναν βρυκολακα που θελει να μεινει ουδετερος αναμεσα σε 3 σεκτες βρυκολακων (καπιταλιστες, θρησκευομενοι και μηχανοβιοι). Για να το καταφερει αυτο κανει δουλειες και για τις 3 σεκτες ελπιζοντας να τον αφηνουν ησυχο. Τα παντα θα αλλαξουν οταν αναλαβει μια παραξενη υποθεση ενος φονου....
Βρθκολακες, ζομπυ, φονοι, πλεκτανες και χαρακτηρες τι μπορει να παει στραβα ???? Ε λοιπον για μενα σε αυτο το βιλιο τιποτα δεν παει στραβα και σιγουρα ειναι στην top ten λιστα μου :)
Να ανεβασεις και αλλες λιστες :)
Δημοσίευση σχολίου