Bookίτσες #2 - Yound Adult Innuendo

Gail Carriger - Curtsies & Conspiracies

Την Gail Carriger του θαυμάσιου Parasol Protectorate την αγαπώ βαθιά. Το βικτωριανό της Λονδίνο, το steampunk στοιχείο, το μυστήριο, το χιούμορ και οι εξαιρετικοί χαρακτήρες ήταν όλα στοιχεία που συνετέλεσαν στην αγάπη αυτή. Το Finishing School διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο με το Parasol Protectorate, αλλά 25 χρόνια νωρίτερα. Πρωταγωνίστρια είναι η νεαρή Sophronia, αμετανόητο αγοροκόριτσο και τετραπέρατη, την οποία η μητέρα της στέλνει εσωτερική στο σχολείο της δεσποινίδος Geraldine. Αυτό που δεν φαντάζεται η άτυχη μάνα-κουράγιο, βέβαια, είναι ότι πέρα από υποκλίσεις και τρόπους καλής συμπεριφοράς, η Sophronia θα μάθει κι ένα σωρό άλλα χρήσιμα πράγματα: κατασκοπία, μεθόδους δολοφονίας καθώς και ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να ξεφύγεις από πεινασμένους λυκανθρώπους ή βρικόλακες. Διάβασα το πρώτο βιβλίο της σειράς, Etiquette & Espionage, πέρσι και το δεύτερο, Curtsies & Conspiracies, κάποιους μήνες πριν. Το οποίο μου άρεσε περισσότερο από το πρώτο, οφείλω να ομολογήσω. Το χιούμορ ήταν πιο συχνό, η δράση περισσότερη, η κεντρική υπόθεση πιο ενδιαφέρουσα. Πολύ καλή συνέχεια, γενικότερα, η οποία με έκανε να ανυπομονώ για το επόμενο βιβλίο. Σίγουρα, η εμφάνιση του αμίμητου Lord Akeldama (από το Parasol Protectorate) έπαιξε το ρόλο της και έχω μεγάλη περιέργεια να δω πώς θα συνδεθούν οι δύο σειρές. 

Kendare Blake - Girl of Nightmares

Θεωρώ το Anna Dressed in Blood, της Kendare Blake, ένα από τα καλύτερα εφηβικά βιβλία που έχω διαβάσει από εποχής Harry Potter. O Cas κυνηγάει φαντάσματα. Δεν ξέρει πού ακριβώς τα στέλνει όταν τα "σκοτώνει" με το μαχαίρι του, αλλά ξέρει πως φεύγουν από αυτόν τον κόσμο. Οι μόνοι δύο κανόνες που έχει είναι: α) μην μένεις ποτέ πολύ καιρό σε ένα μέρος και β) μην κάνεις φίλους. Υπάρχουν κάμποσες επιρροές τόσο από Buffy όσο και από Supernatural, αλλά μην το αφήσετε αυτό να σας ξεγελάσει. Η Kendare Blake γράφει horror. Ναι, με έφηβους πρωταγωνιστές, αλλά όχι εφηβικό horror, τύπου Οδός Τρόμου. Μιλάμε για βουνά από πτώματα, φαντάσματα που κόβουν τον κόσμο στα δύο, λίμνες αίματος και εντόσθια. Το Girl of Nightmares είναι το δεύτερο βιβλίο κι αυτό που κλείνει την ιστορία της Anna και του Cas. Η αλήθεια είναι πως δεν έχει τόση δράση ούτε τόσο μυστήριο όσο το πρώτο βιβλίο. Είναι, κατά τη γνώμη μου, ένα σκαλί πιο κάτω από το Anna Dressed in Blood. Ωστόσο, ο τρόμος υπάρχει και εδώ, μαθαίνουμε περισσότερα για το μαχαίρι και τη γενικότερη μυθολογία του κόσμου και η ιστορία κλείνει εξαιρετικά, με τον μοναδικό τρόπο που θα μπορούσε να κλείσει. Τώρα, εδώ είναι το δύσκολο κομμάτι. Το πρώτο βιβλίο στέκεται κάλλιστα ως αυτοτελές μυθιστόρημα. Είναι θαυμάσιο από μόνο του και, στην πραγματικότητα, δεν χρειαζόταν συνέχεια. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν σας συνιστώ να διαβάσετε και το Girl of Nightmares. Σίγουρα, το τέλος του δεύτερου βιβλίου προσφέρει καλύτερο closure στον αναγνώστη. Απλά, συνολικά, είναι λίγο λιγότερο καλό. 

Joseph Delaney - The Spook's Curse

Πρόκειται για το δεύτερο βιβλίο της δημοφιλούς σειράς του Joseph Delaney, The Wardstone Chronicles. Στο The Spook's Curse, συναντάμε και πάλι τους παλιούς γνώριμους: τον Tom, τον Spook και την Alice. Αυτή τη φορά, θα έρθουν αντιμέτωποι με ένα αρχαίο κακό που έχει διαφθείρει ολοσχερώς την πόλη Priestown - μία πόλη που, όπως μαρτυρά το όνομά της, κατοικείται κυρίως από ιερείς. Παρόλο που ο Delaney δεν μας λέει ποτέ ακριβώς για τι ιερείς ή τι θρησκεία μιλάμε, είναι προφανές ότι αναφέρεται στην Καθολική Εκκλησία. Σαν βιβλίο το βρήκα πιο σκοτεινό από το πρώτο και καταπιάνεται με θέματα τα οποία, επιμένω, δεν θα είναι απόλυτα κατανοητά από μικρά παιδιά. Από έφηβους ναι, από ενήλικες σίγουρα, αλλά εδώ τα πουλάνε ως παιδικά βιβλία και δεν είναι! Εντάξει, δεν είναι τόσο τρόμου όσο το Anna Dressed In Blood που αναφέραμε παραπάνω, αλλά και πάλι. Μου άρεσαν τα στοιχεία τόσο για το παρελθόν του Spook όσο και για τη μητέρα του Tom, η σχέση του Tom με την Alice αναπτύσσεται πολύ ωραία και τα ηθικά διλήμματα που είχε να αντιμετωπίσει ο πρωταγωνιστής αλλά και ο Spook παρουσίαζαν μεγάλο ενδιαφέρον. Σε γενικές γραμμές, ένα πολύ ωραίο και χορταστικό βιβλίο, που ξεπερνά το πρώτο της σειράς, κατά την άποψή μου.